„WSPOMNIENIA”

        Bardzo lubię słuchać opowieści moich dziadków. Tyle ich było, że nie wiem, którą by tu opisać. Najśmieszniejsze są te, które dotyczą mojego taty. Mój tato Paweł, gdy miał 2 latka, to pojechał z babcią i dziadkiem na wakacje do Rabki. Po 2 tygodniach na miejsce dziadków przyjechała mama małego Pawełka czyli moja babcia Krysia. Babcia Krysia bardzo lubiła się opalać. Każdego dnia więc korzystała ze słonecznych kąpieli. Mój tato w tym czasie bawił się autkami, robił babki z piasku, itp. Popołudniami chodził ze swoją mamą na spacery po okolicy. Oczywiście przymusowo musiał „zaliczyć” drzemkę poobiednią. Pewnego dnia, gdy moja babcia znowu opalała się na leżaku, małemu Pawełkowi znudziły się zabawy w piaskownicy. Wykorzystując nieuwagę babci, zaczął „majstrować” przy bardzo cennym, jak na te czasy - radiu. A wspomniany sprzęt należał do dziadków taty, dla których był bardzo cenny. Po chwili mój tato podszedł do swojej mamy. W rączce trzymał złamaną antenę radiową i powiedział tylko: „Mama juś...”.

 

 

 

 

 

 

 

 

Babcia, aż zbladła, jak zobaczyła, co zrobił jej kochany syneczek. W te pędy pobiegła z małym Pawełkiem do najbliższej budki telefonicznej i zadzwoniła po pomoc do swojego męża, który kazał wcisnąć najmocniej, jak się da tę wyrwaną z korzeniami antenę.

       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     A oto mój tata – Pawełek…….

 

Podobno dziadkowie mojego taty nigdy nie zorientowali się, że coś było nie tak z ich radiem. Nie rozumiałem tylko, dlaczego to była taka „katastrofa”. Później dopiero dziadkowie mi wytłumaczyli, że to były czasy, w których nie można było tak łatwo kupić sprzętu RTV.

        Ja odetchnąłem z ulgą, że obecnie nie musimy się już zamartwiać antenami, bo przecież radio mamy w komórce.

 

 

 

Wywiad : „ Jak mój dziadek poznał babcię”

 

Olek: Dziadku czy mógłbyś mi opowiedzieć, jak poznałeś babcię?

Dziadek: Dobrze. Opowiem Ci, ale nie złość się na mnie, gdybym, czegoś nie pamiętał.

O: No wiesz dziadku, jakbym mógł...

D: Babcia i ja chodziliśmy do tej samej szkoły. Babcia była tylko w klasie „niżej” i chodziła do niej z moją siostrą, a Twoją ciocią Jadzią.

O: A kolegowała się z ciocią?

D: Tak. Nawet czasami przychodziła do nas się pobawić. Ale ja nie zwracałem na nią w ogóle uwagi.

O: No to kiedy ją w końcu poznałeś?

D: Chyba jak miałem 19 lat. Spotkaliśmy się z babcią na weselu u wspólnego znajomego.

O: To dobrze, że na babcię zwróciłeś wreszcie uwagę, mój drogi dziadku.